facebook instagram

Gastronomia

  • Restauracja Dwóch Świętych mieści się w Pensjonacie Małopolanka na Deptaku krynickim. Wybór dań i win stanowi szeroką ofertę w której każdy smakosz znajdzie coś dla siebie. Serdecznie zapraszamy więcej

  • Karczma Cichy Kącik - to urocze miejsce stworzone z Miłości do Kuchni i Tradycji, istniejące od 1936 roku w Krynicy - Zdroju. więcej

  • Przy ulicy Kościelnej, wśród tej zabytkowej zabudowy, pamiętającej czasy, gdy kupcy węgierscy wozili tędy wino, a kupcy polscy wywozili miód, stoi Restauracja Dom Miodu i Wina.więcej

Henryk Ebers

Urodził się we francuskim Medoc w 1856 r. jako syn wileńskiego lekarza, uczestnika powstania listopadowego zmuszonego do emigracji. Dyplom lekarza uzyskał w Krakowie, choć kształcił się również w Wiedniu i Paryżu. W 1884 r. został kierownikiem nowo wybudowanego zakładu wodolecznictwa w Krynicy. Wdrażał w nim od początku swojej kadencji nowoczesne metody leczenia i światłe poglądy na temat prowadzenia kuracji. W latach 1904-1910 został członkiem Komisji Zdrojowej, radnym gminy, a także przewodniczył Kołu Lekarzy w Krynicy. Założył również spółkę akcyjną i spożywczą.               

Doktor Ebers wniósł w rozwój krynickiego uzdrowiska ogrom poświęcenia i własnych funduszy. Dzięki poparciu Krajowej Rady Zdrowia rozpoczął regulację potoku Kryniczanka i  działania w kierunku dostarczenia zdrowej, przydatnej do picia wody dla całego miasta. Zadbał także o poprawę warunków sanitarnych poprzez budowę nowych, lepszych łazienek i Domu Zdrojowego. Dużo starań włożył w eksploatację nowych źródeł mineralnych niezbędnych do wodolecznictwa. Udało mu się nawiązać owocną współpracę ze sławnym geologiem Rudolfem Zuberem. Dzięki założonej przez niego spółce w latach 1909-1911 zostało zbudowane połączenie kolejowe Krynica-Muszyna, a także wprowadzone częściowe oświetlenie elektryczne. Również w ciężkich czasach I wojny światowej doktor Ebers pozostał wraz z rodziną w uzdrowisku. Sam mianując się wtedy burmistrzem skupił wokół siebie nielicznych mieszkańców, tworząc Radę Przyboczną, zachęcając do tworzenia milicji miejscowej i zapobiegając grabieży mienia. Ocalił też Krynicę od zniszczenia przez wojska rosyjskie – docierając do sztabu armii w Tyliczu przekonał władze, że Krynica dzięki leczącym się ludziom z wielu krajów nie jest całkowicie polskim miastem. Uzyskał wtedy dokument, który ocalił całe mienie uzdrowiska.                               

Henryk Ebers zmarł niespodziewanie pod koniec roku 1919 w wieku 63 lat, został pochowany na krakowskim Cmentarzu Rakowickim. Po jego śmierci Zakładem Przyrodoleczniczym zarządzali Józef Jasiński, Józef Zanietowski, Witold Krzemiński. Dr Ebers wpisał się w historię uzdrowiska złotymi literami, które na cześć swojego dobroczyńcy nazwało jego nazwiskiem ulicę prowadzącą z dworca kolejowego na Deptak.